gün batımı

bir doğa harikasıdır. karşısına geçip, sigarayı yakıp, "vay bee" diyesiniz gelir. yaşanması gerekir, öyle kolay kolay anlatılmaz.

dağların arasından batan, denize batan gibi çeşitli versiyonları vardır. en güzeli de denize batan güneş olsa gerek. güneş yavaş yavaş ufuk çizgisine yaklaşır, kırmızılaşır, büyür, denizde yakamozlar oluşur. işte o an, ömrünüz boyunca o manzaraya bakarak kalmak isteyebilirsiniz. o an, aşık olabilirsiniz, o an, intihar edebilirsiniz.

burak kut’un benimle oynama cilginim albumunun harika slowlarindan biri.

sozleri de soyle:

gün batımı gibi kayboluverdin
birden avucumda eridin
sen daha dün beni çok seviyordun
neden bırakıp gittin

yanıp yanıp söndüm eskimiş fener gibi
durma bir umutla gel bana

belki de olmaz
belki de hatasız olmaz sevgilim
belki de yaşanır
belki de yaşanmaz seninle sevgilim

yaz bulutu kimine gülüp geçer
hasret bürünür gözlerime
sel fırtına eser başımda
yetmez o zaman ılık sevda

herseyin bitecegini hergün bir kere daha hatırlatan doga olayı.

özellikle güney ülkelerinden bir sahilde izlenilmesi gerekir.. deniz ufka dogru tipki bir carsaf gibi uzanirken batmakta olan günes kizillasmis bir top halini alir ve denizin bir ucundan batarken sanki denize daliyormus gibi bir manzara olusur, cosss diye bir ses cikarir.